आँखामा पट्टि बाँधेको तिम्रो राष्ट्रवाद
पेटमा भर्भराइरहेको भोकको ज्वाला बोकेर
रोगले त खै के गर्ला भोक ले चै मार्नी भो भन्दै दक्षिणतिर लम्किरहेछ ।
तिम्रो गरिवमुखि राज्यसत्ता
हातमा नाम्लो सहित कामको खोजिमा भौतारिदा भौतारिदै
सडक पेटीमा चीर निन्द्रामा लीन भैसको
मजदुरको निश्वाश अनुहारमा चम्किरहेछ ।
तिम्ले चुनाबी मन्चमा फलाक्ने गरेको
"सुखि नेपाली, समृद्द नेपाल" को नारा
हिजो आज खुल्ला मन्चमा
कसैले एक गास खान देलाकी भनेर लाम लागेका
ति असंख्य नर नारीको मनमा घन्किरहेछ ।
इतिहासमा कसैले भनेथ्यो सायद
भोकले २ वटा बाटो समाउछ- मृत्यु वा मुक्ती
के तिमिलाइ थाह छ हे सत्ताधिशहरु हो !
भोकाहरुको यो मौनता आँधि आउनु अघिको सन्नाटा पनि हुन सक्छ ।
हुन सक्छ तिनका मुटुहरु भित्र भित्रै
सबैलाई, सधैलाई भोकबाट मुक्ती दिलाउने
एउटा अर्को आँधीको बाटो समाउने
अपरिहार्यताको ज्वालामुखि दन्किरहेछ ।
